> วันอังคารที่ ๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗
ในโลกใบนี้ก็มีที่นี่แห่งเดียวที่กำลังเดินอยู่นี่ ทั้งปีก็มีอยู่แค่ช่วงเดียว ที่เดินธุดงค์ธรรมชัยเส้นทางพระผู้ปราบมาร เหลือเวลาอีกไม่กี่วันเท่านั้น เพราะฉะนั้นเราควรจะชวนกันออกมาโปรยดอกดาวรวยเพื่อรับบุญใหญ่ในครั้งนี้กันไหม?
ต่อไปเส้นทางนี้จะเป็นที่แสวงบุญของชาวพุทธ อย่างชาวไทใหญ่ เขาบอกว่า “มาเพื่อแสวงบุญ อย่ากังวลว่าเขาจะเหนื่อย หรือไม่ได้พักผ่อน มาเพื่อเอาบุญจริง ๆ” เพราะเขามีเวลาจำกัด ต้องรีบกลับ เขาเลยตักตวงบุญเต็มที่
ชาวโลกหล่อเลี้ยงด้วยเรื่องเร่าร้อน แก่ง่ายตายเร็ว แต่ผู้มีบุญหล่อเลี้ยงด้วยเรื่องเย็น ๆ แก่ยากตายช้า มีแต่เรื่องเย็น ๆ มีปีติสุขหล่อเลี้ยงใจ นี่เรากำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำคัญมาก
สำหรับผู้มารับบุญโปรยดอกดาวรวย เราไม่ได้มาเชียร์นักกีฬา แต่เราจะไปเชื่อมสายบุญกับเนื้อนาบุญ เราต้องเปล่งวาจาสาธุการ เพราะพระท่านไม่ได้เดินมาราธอน พระท่านเดินบำเพ็ญสมณธรรม เดินออกจากดงความคิด ออกจากดงของการปรุงแต่งจิต แม้ท่านยังไม่ได้เป็นพระอริยเจ้า แต่ใจของท่านก็อยู่กับศูนย์กลางกาย เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ใครได้เดินบนเส้นทางนี้ต้องมีบุญบารมีมาก และใครที่ได้เด็ด ได้โปรยดอกดาวรวยก็มีบุญบารมีมากเหมือนกัน
โลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาลแต่มีที่นี่ที่เดียว และเวลาที่พระเดินธุดงค์ก็เหลืออีกไม่กี่วันแล้ว หนึ่งปีมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเอง เฉพาะเดือนมกราคมนี้ ที่เราจะได้เปิดศักราชปีแห่งการสร้างบารมี เราจะไม่ใช้เดือนอื่น เราจะใช้เดือนแรกของทุก ๆ ปี เพื่อจะได้นึกถึงบุญได้ทั้งปี จะได้มีเรื่องราวดี ๆ รับต้นปี มั่งมีร่ำรวยเหลือหลาย ลูก ๆ มีบุญมากที่ได้มาอยู่ตรงนี้
> วันพุธที่ ๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗
หลวงพ่อเพิ่งกลับจากเอาลูกอมไปแจกสาธุชนที่มาเด็ดกลีบดอกดาวรวย สาธุชนมากันอย่างคึกคัก แม้แต่เทวดาก็มาอนุโมทนาบุญกับพระธุดงค์ และลูก ๆ ที่ไปโปรยกลีบดอกดาวรวย ผู้มีบุญจะหล่อเลี้ยงใจ ด้วยบุญ ด้วยอารมณ์สร้างบรรยากาศดี ๆ แต่ชาวโลกจะปล่อยใจไปตามกระแสกิเลสที่เร่าร้อน เขาหล่อเลี้ยงใจด้วยความเร่าร้อน ถ้าเป็นแบบนี้จะแก่ง่ายตายเร็วกัน
> วันพฤหัสบดีที่ ๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗
หลวงพ่อเพิ่งไปแจกลูกอมให้เด็ก ๆ ที่มาเด็ดกลีบดอกดาวรวย มีเด็ก ๆ มากันเต็มไปหมด หลวงพ่อลองทดสอบให้เด็กอนุบาล ๓ บวกเลข “หนึ่งบวกหนึ่ง” เด็กก็บอกว่าสองครับ พอเด็กตอบได้หลวงพ่อเลยขยับไปถามว่า “หนึ่งล้านบวกหนึ่งล้าน” เด็กก็ตอบว่าสองล้านครับ เด็กคนนี้เก่งมาก พอตอบได้อีกหลวงพ่อก็ขยับมากขึ้นไปอีก “หนึ่งแสนล้านบวกหนึ่งแสนล้าน” เด็กคนนั้นก็ตอบว่า สองแสนล้านครับ หลวงพ่อให้นับทีละเยอะ ๆ ถ้ามัวแต่นับหนึ่งบวกหนึ่งแล้วเมื่อไรจะรวมกันได้เป็นอนันต์ เด็กอนุบาล ๓ ต้องเรียนบวกเลขขนาดนี้ พรุ่งนี้จะให้นับไปถึงอสงไขยเลย
เด็ก ๆ เขาพูดคำขวัญวันเด็กปีนี้ให้หลวงพ่อฟังกัน แล้วเขาก็อยากได้คำขวัญวันเด็กจากหลวงพ่อด้วย หลวงพ่อบอกเขาไปว่า “เด็กดีต้องมีพระในตัว ไหนใครมีบ้าง?” เด็กที่มารับหลวงพ่อยกมือกันหมด อดีตเด็กแถวนั้นก็ทำท่าจะยกมือเหมือนกัน
สมัยก่อนตอนหลวงพ่อบวชใหม่ ๆ ไปปักกลดพักอยู่ในป่าช้า ก็มีเด็ก ๆ ไปหากันเต็มเลย ปรกติเด็กจะไม่ค่อยกล้าเข้าไปในป่าช้า เพราะเขาจะกลัวผี แต่นี่เด็กพากันมาหาหลวงพ่อที่ป่าช้าตอนกลางคืน ตอนนั้นหลวงพ่อนั่งปฏิบัติธรรมอยู่ที่ศาลาเก็บศพ มีพระหลายรูปนั่งกันอยู่เต็มไปหมดเลย หลวงพ่อลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ ก็เห็นเด็กหลายคนนั่งสมาธิกันอยู่ท้ายศาลา พอหลวงพ่อเดินเข้ากลด เด็ก ๆ ก็ตามหลวงพ่อมานั่งธรรมะที่หน้ากลด หลวงพ่อไปไหนก็มีแต่เด็ก ๆ มาหา ซึ่งเด็ก ๆ จะใจใส ๆ อินโนเซ้นท์ดี พระธุดงค์บางรูปไม่ได้ฉันมาสองวัน ท่านไปคุยกับโยมที่มาทำเอนไซม์แช่เท้า ท่านเล่าว่า “หลวงพี่เป็นอะไรไม่รู้ ไม่หิวเลย รู้สึกไม่ค่อยอยากฉัน เพราะมีความสุขมาก แต่หลวงพี่ไม่ได้เห็นองค์พระนะ เห็นอะไรไม่รู้ สว่างแปล๊บ ๆ อยู่ในท้อง มีความสุขมาก เกิดมาไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อน ไม่รู้สึกหิวเลย” นี่แสดงว่าท่านได้ของจริง ถูกหลักวิชชา ซึ่งรูปอื่นจะเห็นดวงเห็นองค์พระ แต่ของท่านเห็นเป็นความสว่างแปลบ ๆ แต่ไม่ทราบว่าอะไร แต่ได้ความปลื้ม มีความสุข หลวงพ่อก็ฝากบอกท่านไปว่า "ถึงไม่หิวก็ต้องฉัน ต้องเอาใจสังขารด้วย”
อีกรูปหนึ่งระหว่างเดิน ท่านท่องสัมมา อะระหัง พอท่องได้ ๗๐๐ ครั้ง ใจก็รวม สว่าง มีความสุขมากอยู่ภายใน พระบางรูปเห็นดวง เห็นองค์พระ เป็นแบบนี้กันหลายรูป มีอยู่รูปหนึ่งระหว่างเดินไปก็เห็นแสงสว่างแว้บอยู่ข้างทาง ซึ่งเป็นคนละฝั่งกับสาธุชนนะ ท่านเห็นเทวรถพระเดชพระคุณหลวงปู่ใสเป็นแก้ว มีแสงสะท้อนเข้ามาที่นัยน์ตาท่าน จนท่านปลื้มมาก อย่างนี้ดีมาก
